Skip to main content
| Guido Quaghebeur | Nieuws

Scheefbloemwitje

Het scheefbloemwitje (Pieris mannii) Het scheefbloemwitje duikt op in ons werkingsgebied en dit centrum Poperinge. (augustus 2022) Ongetwijfeld zijn er nog waarnemingen van deze bijzondere soort, maar de kenmerken zijn dan ook subtiel en het vraagt goede observatie van alle witjes.

Waar komt dat witje nu vandaan? Scheefbloemwitje is een Mediterrane vlindersoort, wijd verspreid van de Balkan tot zuidoost- Frankrijk, lokaal tot Zuid-Spanje. De soort vind je in het zuiden vooral langs snel opwarmende rotswanden of kalkgraslanden van zeeniveau tot 1500m, soms langs stenen muurtjes die de olijfboomgaarden en wijngaarden doorkruisen. In de Alpen was het verspreidingsgebied steeds beperkt tot de zuidelijke uitlopers met de noordelijkste populaties in de Zwitserse Rhône-vallei. Sinds 2016 duiken de eerste scheefbloemwitjes op in Vlaanderen, vanaf dan gaat het bliksemsnel en kunnen we over het ganse land dit bijzondere witje opmerken.

Herkennen: Het ene witje is het andere niet.  Het Scheefbloemwitje lijkt sterk op het zeer algemene Klein koolwitje. De zwarte vlek in de vleugeltop van het Scheefbloemwitje loopt langs de achterrand naar beneden door en is verbonden met de hoekige middenstip. Bij het Klein koolwitje blijft de topvlek langs de achterrand boven de hoogte van de middenstip. Bovendien is de zwarte vlek op de voorvleugel van het Klein koolwitje rond, terwijl het bij het Scheefbloemwitje rechthoekig en groot is. Trek je een gedachtenlijntje tussen die vlek en de rand van de zwarte puntvlek, dan loopt die schuin naar boven bij het Klein koolwitje en min of meer recht bij het Scheefbloemwitje. En tot slot: de vleugelpunt van het klein koolwitje is spits, bij het Scheefbloemwitje is hij meer afgerond. Subtiele kenmerken dus: deze soort eruit pikken is geen sinecure.

Leefgebied: De waardplant van de rupsen is meestal Scheefbloem.

Meer lezen: https://www.natuurpunt.be/nieuws/scheefbloemwitje-duikt-voor-het-eerst-op-vlaanderen-20160923